Birçok kişi, dil edinimi için “kritik dönem” kavramına aşinadır. İnsanların belirli bir yaşa ulaştıktan sonra yeni bir dile hakim olamayacağı fikri oldukça yaygındır.
Araştırmacılar, kritik bir dönemin var olup olmadığı konusunda hemfikir değiller ve bu kritik dönemin ne zaman meydana gelebileceği konusunda aynı fikirde değiller. Önerilen, 4 – 12 yaş arasında değişmektedir.
Anlaşmazlık bir yana, iki dillilik ve ikinci dil öğrenimi üzerine araştırma, basit bir eve götürme noktasında sağlam bir şekilde birleşiyor: daha önce daha iyi.
Gelişimin herhangi bir noktasında daha da kötüye doğru keskin bir dönüş olmayabilir, ancak yaşla birlikte dil öğrenme yeteneklerinde artımlı bir düşüş vardır.
Süreci etkileyen faktörler nelerdir ?
Bu nokta en iyi biyolojik ve çevresel faktörler arasındaki etkileşim olarak anlaşılır.
Araştırmacılar, yaşamın ilk yirmi yılı boyunca biyolojik değişimin dilin inceliklerini öğrenme ve tutma kapasitesinde azalma ile sonuçlandığını iddia ettiler. Başka bir deyişle, beyinlerimiz yaşamın başlarında dile daha açık olabilir. Ama daha da önemlisi, çevremiz de yaşamın erken dönemlerinde dil öğrenmeye daha elverişlidir. Birçok kültürde ve birçok ailede, küçük çocuklar yaşamın ilk yıllarında çok zengin bir dil ortamı yaşarlar.
Dili, gelişim düzeylerinde ustalıkla hedeflenen dikkat çekici, sindirilebilir paketler halinde duyarlar Bakıcılar genellikle ne çok basit ne de çok karmaşık olmayan şekillerde konuşurlar ve çocuklar her gün dil ile saatlerce ve saatlerce pratik yaparlar. İnsanlarla küçük çocuklarla nasıl iletişim kurduklarının özel bir özelliği olan dil ile ilgili bu yüksek kaliteli ve yüksek miktardaki deneyim genellikle başarılı bir dil öğrenimi ile sonuçlanır.
Çocuklara anadillerini oluşturan sesler, heceler, kelimeler, deyimler ve cümleler hakkında bilgi edinmeleri için zengin, çeşitli ve ilgi çekici fırsatlar sunar. Ancak, yaşamın ilk yıllarının ötesinde, ikinci dil öğrenimi genellikle çok farklı olur.
Daha büyük yaşlarda nasıl olur?
Daha büyük çocuklar ve yetişkinler dil öğrenmeye ayırmak için genellikle aynı zamana sahip değildir ve genellikle anadili İngilizce olan kişilerle eğlenceli, sürekli, bire bir etkileşim avantajı yaşamazlar. Bunun yerine, kendilerini genellikle bir sınıfta bulurlar, burada bebeklerin ve küçük çocukların aldığı dil pratiğinin küçük bir kısmını alırlar.Sınıflarda kelimeler onlar için tanımlanır ve gramer onlara açıklanır. Tanımlamak ve tanımlamak etkili olabilir, ancak dili baştan aşağı keşfetmek kadar güçlü değildir.
İki dilliliğe uygulandığında, genç ve yaşlı öğrenciler arasındaki bu olgunlaşan ve çevresel farklılıklar, yaşamın başlarında iki dil öğrenmenin en avantajlı olduğunu göstermektedir. Doğumdan iki dil öğrenen iki dilli olanlara eşzamanlı iki dilli, ikinci dili ve ardından yeni bir dil öğrenenlere (küçük çocuklar veya yetişkin olarak) sıralı iki dilli denir. Kanıtlar, aynı anda çift dilli olanlara göre sıralı iki dilli olanlara göre oldukça sağlam avantajlara işaret etmektedir. Daha iyi vurgular, daha çeşitlendirilmiş kelimeler, daha yüksek gramer yeterliliği ve gerçek zamanlı dil işlemede daha fazla beceriye sahip olma eğilimindedirler.
Ne yapmalı peki ?
Ancak, ebeveynler çocuklarını doğumdan itibaren her dile maruz bırakmazlarsa umutlarını kaybetmemelidir. Bebeklerin beyinleri ve öğrenme ortamları özeldir ve yeniden yaratılamaz, ancak iki dilli gelişimi teşvik etmenin başka birçok yolu vardır. Burada iki olasılığı gözden geçiriyoruz.
İlk olarak, bazı ebeveynler (özellikle çocuk bakımını karşılayabilenler), çocuklarının başka bir dile maruz kalmasını en üst düzeye çıkarmak için iki dilli nannies kiralamayı veya çocukları iki dilli anaokullarına göndermeyi tercih eder. Bu kesinlikle iki dilli yeterliliğin artmasına neden olabilir, ancak çocuk büyüdükten sonra her dili uygulamak için sürekli fırsatlar sağlamak önemlidir. Çocukların gelişim boyunca bir dili öğrenmeye ve kullanmaya devam etme fırsatları yoksa, ebeveyn beklentileri oldukça düşük olmalıdır. Bununla birlikte, iki dilli maruziyetin bir dili akıcı bir şekilde anlayabilen ve konuşabilen iki dilli bir kişi olması anlamına gelmediğini unutmayın. Araştırmacılar genellikle bir çocuğun her bir dile en az% 10-25 oranında maruz kalması durumunda iki dilli olduğunu düşünürler, ancak bu maruz kalma düzeyi hiçbir şekilde işlevsel iki dilliliği garanti etmez .
İkincisi, ABD ve Kanada da dahil olmak üzere dünyanın birçok ülkesindeki ilkokullarda dil daldırma programları bulunmaktadır. Amaçları, hem dil çoğunluğu hem de dil azınlığı öğrencileri arasında iki dillilik ve çok kültürlü yeterliliği teşvik etmektir.
Dile maruz kalma nasıl olmalı ?
Dile maruz kalma miktarı açısından, daldırma sınıfları bebeklerin dil ortamlarına rakip değildir. Bununla birlikte, genellikle fonksiyonel iki dilliliği teşvik ederler ve çocukları daha sonraki eğitim ve profesyonel bağlamlarda onlara yardımcı olacak dil becerileri ile donatırlar. İki dilli dile maruz kalmak ile ilgili mesajlar açıktır: daha fazlası daha iyi ve daha erken daha iyidir. Mesela; 75 yaşındaysanız ve her zaman Japonca öğrenmek istiyorsanız şimdi başlayın. Dil öğrenimi hem olgun hem de çevresel nedenlerle zamanla daha zor hale gelir, ancak motive olanlar için yeni bir dil öğrenmek için asla geç değildir.
Dil eğitiminde de çocukların kendi akranları arasında, severek eğlenerek öğrenebileceği, 4 -12 yaş pedagojisine uygun çocuklar için İngilizce platformu online.qkidsenglish.com uzmanlığı ve profesyonelliğin de hazırlanan eğitim seti tercih edilebilir.